کتابنامه
قرآن کریم.
استعلامی، محمد. ۱۳۹۰ش، نقد و شرح قصاید خاقانی، چاپ دوم، تهران: زوّار.
اوداینیک، ولودیمیر والتر. ۱۳۷۹ش، یونگ و سیاست، ترجمه علیرضا طیّب. تهران: نی.
بردسیری کرمانی، محمد بن ایلطغان. ۱۳۴۹ش،مصباح الأرواح، به تصحیح بدیع الزمان فروزانفر، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
بیانی، شیرین. ۱۳۸۴ش، دمساز و دوصد کیش، تهران: جامی.
پرتو، ابوالقاسم. ۱۳۷۶ش، پیر مغان، چاپ اوّل، تهران: اندیشه.
پورنامداریان، تقی. ۱۳۸۴ش، گمشده لب دریا(صورت و معنی در شعر حافظ)، چاپ دوم، تهران: سخن.
حافظ، خواجه شمس الدین محمد. ۱۳۷۴ش، دیوان(با مجموعه تعلیقات و حواشی قزوینی- غنی)، چاپ پنجم، تهران: اساطیر.
خاقانی شروانی، ابراهیم بن علی. ۱۳۸۹ش، دیوان، به تصحیح علی عبدالرسولی، تهران: سنایی.
خرمشاهی، بهاءالدین. ۱۳۷۴ش، حافظنامه، چاپ هفتم، تهران: علمی و فرهنگی.
دارابی، محمد. ۱۳۸۵ش، لطیفه غیبی، به کوشش نصرت الله فروهر، تهران: طراوت.
رضی، هاشم. ۱۳۷۹ش، حکمت خسروانی، تهران: بهجت.
زرّین کوب، عبدالحسین. ۱۳۸۷ش، از کوچه رندان، تهران: امیرکبیر.
سجادی، ضیاءالدین. ۱۳۸۹ش، فرهنگ لغات و تعبیرات با شرح اعلام و مشکلات دیوان خاقانیشروانی، تهران: زوّار.
شفیعیکدکنی، محمدرضا. ۱۳۷۳ش، آن سوی حرف و صوت، تهران: سخن.
شفیعیکدکنی، محمدرضا. ۱۳۸۶ش، قلندریه در تاریخ، تهران: سخن.
غزالی طوسی، ابوحامد محمد. ۱۳۸۷ش، کیمیای سعادت، به کوشش حسین خدیوجم، چاپ چهاردهم، تهران: علمی و فرهنگی.
فروزانفر، بدیع‌الزمان. ۱۳۷۶ش، احادیث مثنوی و قصص مثنوی، ترجمه حسین داوودی، تهران: امیرکبیر.
محمد بن منوّر، ابی‌سعد بن ابیسعید. ۱۳۸۱ش، اسرار التوحید فی مقامات الشیخ ابیسعید، به تصحیح محمدرضا شفیعیکدکنی، چاپ پنجم، تهران: آگاه.
محمودی بختیاری، علیقلی. ۱۳۴۵ش، راهی به مکتب حافظ، تهران: نشر مؤلف.
مرتضوی، منوچهر. ۱۳۸۸ش،مکتب حافظ، چاپ پنجم، تهران: توس.
نصر، سیدحسن. ۱۳۹۰ش، آموزه‌های صوفیان از دیروز تا امروز، ترجمه حسین حیدری و محمدهادی امینی. تهران: انتشارات قصیده‌سرا.
هروی، حسینعلی. ۱۳۸۶ش،، شرح غزل‌های حافظ، چاپ هفتم، تهران: چاپخانه حیدری.
همدانی، عینالقضات. بیتا، تمهیدات، به تصحیح عفیف عسیران، تهران: کتابخانه منوچهری.
یثربی، یحیی. ۱۳۸۰ش، آب طربناک(تحلیل موضوعی دیوان حافظ)، تهران: فکر روز.
مقالات
بابایی، محسن. ۱۳۹۱ش، «درآمدی بر تبارشناسی پیر مغان»، مجله پاژ، شماره ۹، ۱۰ و ۱۱. صص75- 86.
بهروزی، کسری. ۱۳۸۵ش، «پیر مغان و عصر حافظ»، مجله حافظ، شماره۲۹، صص80- 81.
توانمند، سیروس. ۱۳۷۴ش، «نقدی بر کتاب حافظ و پیر مغان(اثر محمدتقی مؤید)»، مجله چیستا، شماره ۱۲۲ و ۱۲۳، صص 279- 281.
خائفی، پرویز. ۱۳۸۷ش، «ماجرای پیر حافظ»، مجله حافظ، شماره ۵۷، صص 46- 50.
راستگو، محمد. ۱۳۶۸ش، «خلاف‌آمد»، مجله کیهان فرهنگی، شماره 6۹، صص 29- 31.
روضاتیان، مریم و افسانه غفوری. ۱۳۹۰ش، «از پیر خرد یونگ تا پیر مغان حافظ»، مجله پژوهش‌های نقدادبی و سبک‌شناسی، شماره 2، صص 113- 132.
شفیعیکدکنی، محمدرضا. ۱۳۹۰ش، «شکار معانی در صحرای بیمعنی(آسیب شناسی فرهنگ ایرانی بعد از مغول)»، مجله بخارا، شماره 32، صص 23- 52.
صدقی، حسین و نورالدّین پیدا. ۱۳۹۶ش، «مقایسه تطبیقی خمریات ابن‌فارض و حافظ»، مطالعات ادبیات تطبیقی دانشگاه جیرفت، تابستان، سال یازدهم، شماره ۴۲، صص۱۳۳-۱۵۳.
علی‌محمدی، ابوالفضل. ۱۳۸۵ش، «پیر گلرنگ حافظ کیست؟»، مجله حافظ، شماره 5۷، صص 77- 97.
کوشان، ایوب و غلامرضا ضیایی. ۱۳۹۱ش، «مقایسه پیر در دیوان حافظ و دیوان حکیم فضولی»، مجلهمطالعات ادبیات تطبیقی دانشگاه جیرفت، دوره ۶، شماره ۲۱، صص 1- 22.
گرجی، مصطفی و زهره تمیمداری. ۱۳۹۱ش، «تطبیق پیر مغان دیوان حافظ با کهن‌الگوی پیر خردمند یونگ»، مجله ادبیات عرفانی و اسطوره‌شناسی، شماره 28، صص 97- 113.
وحیدی، حسین. ۱۳۸۴ش، «پیر مغان کیست؟»، مجله حافظ، شماره ۲۲، صص 69- 71.
)