1دکتری زبان و ادبیات فارسی، استاد دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
2دانشجوی دکتری ادبیات و زبان فارسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
3دکتری زبان و ادبیات فارسی، هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
4دکتری زبان شناسی همگانی، دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
چکیده
از آنجا که مهم‌ترین ویژگی داستان‌های شفیعی و سعیدهاشمی، طنزپردازی است و نظریه طنز ایوانفوناژی از قابلیت بالایی برای بررسی طنز در آثار ادبی، برخوردار است، لذا در این مقاله چند اثر از این دو نویسنده بر مبنای نظریه فوناژی بررسی می‌شود. فوناژی آراء متنوعی در باب طنز در گروه سنی کودک و نوجوان دارد که می‌توان آن‌ها را در سیزده مؤلّفه جمع کرد. ابعاد سیزده‌گانه طنز در نظریه فوناژی از این قرار هستند: صنعت جناس، دومعنایی، انحراف از هنجار، چندمعنایی، هم‌نویسی، هم‌آوایی، ابهام‌های نحوی، ابهام در روساخت جمله، ابهام در ژرف ساخت، اختلاط و ابهام ژرف ساخت و روساخت، تضاد معنا میان روساخت و ژرف ساخت، تأکید آوایی، مکث آوایی، تحریف آوایی(ادغام و قلب). نتایج نشان می‌دهد شفیعی مهارت عجیبی در آفرینش انحراف از معیار از طریق انواع مصادیق آن دارد. همچنین هاشمی تضاد میان روساخت و ژرف ساخت را بسیار بهتر پرورانده و به کار برده است.
fonagy, Ivan.(2001). Language within language, john Benjamin publishing company.
fonagy, Ivan and kawaguchi, yuji ,(2002). Prosody and syntax, Amsterdam: john Benjamin.
fonagy, Ivan.(1996). The approaches of satire in the literature, Paris University: the linguistics journal, no 19, pp 106-121.
fonagy, Ivan (2001). Language within language, Amsterdam: john Benjamin publishing company.
fonagy, Ivan.(1998). satire as a language, Amsterdam: john Benjamin publishing company.
fonagy, Ivan.(1989). Psychology and human, Amsterdam: university of Amsterdam.
Smith, Aron.(2009). Fonagy and satire, oxford: the association of literature studies journal, no 69, pp 56-71.
مقالات
شیخ‌الاسلامی، حسین. 1389ش، «رمان نوجوان و زیست نوجوانانه»، ویژه‌نامه همایش رمان کودک و نوجوان: ایده‌ها و دشواری‌ها، چهاردهمین جشنواره کتاب کودک و نوجوان، صص102-119.
ابتدای صفحه