در گفتار حاضر، به شیوۀ سندکاوی، مرثیه سرایی و گونه های آن در ادب فارسی و عربی بررسی می شود؛ و اینکه در هر یک از ادب فارسی و عربی، روند و جریان مرثیه سرایی به چه صورت بوده و مرثیه سرایی در این دو ادب چه سیری را طی کرده است، نقطة آغاز آن کجا است و کدام کی از شاعران پارسی و تازی مرثیه سروده اند و هرکدام در چه مرتبه و جایگاهی قرار دارند. مبنای کار در این مقاله، مقایسۀ مرثیۀ خاقانی در مرگ فرزندش رشیدالدین که در سنین جوانی فوت کرده برای نمونۀ مرثیه سرایی در ادب فارسی و مرثیۀ ابوالحسن تهامی در مرگ فرزندش ابوالفضل که در نوجوانی درگذشته برای نمونه در ادب عربی است؛ تا با بیان وجوه اشتراک و افتراق این دو مرثیه، وضعیت مرثیه سرایی در ادب فارسی و عربی به گونۀ بهتری مشخص شود.
محسنی نیا, ناصر, پوریزدان پناه کرمانی, آرزو. (1387). مرثیه سرایی در ادب فارسی و عربی با تکیه بر مقایسۀ مرثیۀ ابوالحسن تهامی و مرثیۀ خاقانی شروانی. فصلنامه مطالعات ادبیات تطبیقی, 2(8), 175-193.
MLA
ناصر محسنی نیا; آرزو پوریزدان پناه کرمانی. "مرثیه سرایی در ادب فارسی و عربی با تکیه بر مقایسۀ مرثیۀ ابوالحسن تهامی و مرثیۀ خاقانی شروانی". فصلنامه مطالعات ادبیات تطبیقی, 2, 8, 1387, 175-193.
HARVARD
محسنی نیا, ناصر, پوریزدان پناه کرمانی, آرزو. (1387). 'مرثیه سرایی در ادب فارسی و عربی با تکیه بر مقایسۀ مرثیۀ ابوالحسن تهامی و مرثیۀ خاقانی شروانی', فصلنامه مطالعات ادبیات تطبیقی, 2(8), pp. 175-193.
VANCOUVER
محسنی نیا, ناصر, پوریزدان پناه کرمانی, آرزو. مرثیه سرایی در ادب فارسی و عربی با تکیه بر مقایسۀ مرثیۀ ابوالحسن تهامی و مرثیۀ خاقانی شروانی. فصلنامه مطالعات ادبیات تطبیقی, 1387; 2(8): 175-193.
)